||

O byciu człowiekiem „śmiesznym” i „dziwnym”. I wyjaśnienie sprzeczności w przekazach

Cytaty Dostojewskiego o śmieszności i dziwności

I co to znaczy śmieszny? Cóż z tego, ileż to razy człowiek bywa albo wydaje się śmieszny? A teraz prawie wszyscy zdolni ludzie strasznie się boją śmieszności i w skutek tego są nieszczęśliwi.

Fiodor Dostojewski, Bracia Karamazow

Bądź pan nie takim jak wszyscy, choćby pan miał być tylko sam jeden takim jaki pan jest.

Fiodor Dostojewski, Bracia Karamazow

W rzeczy samej nie ma nic przykrzejszego niż być człowiekiem, dajmy na to bogatym, pochodzącym z porządnej rodziny, z jaką taką urodą, nie najgorszym wykształceniem, niegłupim, nawet dobrym – i jednocześnie nie mieć żadnego talentu, żadnej cechy szczególnej, żadnego nawet dziwactwa, ani jednej własnej idei, po prostu być „jak wszyscy”

Fiodor Dostojewski, Idiota

Jak zrozumieć sprzeczności w przekazach

Pozorne sprzeczności najlepiej wyjaśnić na przykładzie. Poniższa piosenka na przykład nie jest jednoznaczna. Jest nieoczywista. Nie jest na plus. Nie jest na minus. Nie jest „pozytywna” ani „negatywna”. Jest jak przekazy.

Jak przesłuchać ją uważnie, to jest o tym, co większość z nas pewnie wie, ale trudno to „wyjaśnić”.

To jest piosenka o tym jak przekaz „Boska kobiecość” koresponduje z przekazem 6 Listu z „Nowych Listów Jeszuy”. To jest o wyborze. Nie ma jednej drogi. Nawet drogi przeznaczenia lubią się rozwidlać. Otwartość na życie i gotowość, żeby wskoczyć do limuzyny czy zwykłego samochodu. Przynajmniej tak mnie uczy Jezus, wiadomo, każdy ma swojego wewnętrznego Mesjasza.

Czyli „Dorosłego” w analizie transakcyjnej, które potrafi obiektywnie pośredniczyć między wewnętrznie sprzecznymi, wykluczającymi się stanami ego.

Podobne wpisy