Erich Fromm o treściach nieświadomych

Przeciętny człowiek nie pozwala sobie na uświadomienie myśli lub uczuć, które nie są zgodne z wzorcam jego kultury, a tym samym zmuszony jest do ich wypierania.

Formalnie rzecz biorąc rozdział na świadomość i nieświadomość zależy od struktury społecznej oraz od wzorców emocji i myśli jakie ona wytwarza (…) człowiek żyjący w dowolnej kulturze ma w sobie wszystkie własne możliwości – jest zawsze równocześnie człowiekiem archaicznym, drapieżną bestią, kanibalem, bałwochwalcą, ale JEST TEŻ istotą zdolną do rozumu, miłości, sprawiedliwości.

Treści nieświadome nie są ani dobre, ani złe, racjonalne ani irracjonalne – a wszystko to razem jest bez reszty ludzkie.

Erich Fromm, Zerwać okowy iluzji. Moje spotkanie z myślą Freuda i Marksa, s. 138

Droga Serca. Lekcja 7 cytat

Ty już wszystko wiesz na temat ukrzyżowania. Krzyżowałeś siebie z milion razy na sposoby o wiele gorsze niż zwyczajne przebicie gwoździem ręki, które powoduje lekkie ukłucie bólu.

Piekło to po prostu stan utknięcia w procesie krzyżowania swej własnej Jaźni, co jest niczym więcej niż próbą zamordowania i zniszczenia tego, co Bóg stworzył z Miłości.

Przestań tracić energię, próbując kochać Boga. To nie zadziała. Przestań tracić tak wiele energii, próbując się nauczyć, jak kochać kogoś innego. To nie zadziała. I na litość Boską, proszę, powstrzymaj się od prób przekonywania kogokolwiek, żeby uwierzył, że go kochasz!

Skieruj całą swą uwagę na rezygnowanie z tych wzorców przekonań, na których opierałeś swe próby krzyżowania tej Jaźni, którą Bóg umieścił w tobie jako twoją świadomość własnego istnienia.

Naucz się kochać tę Jaźń ponad wszystko, co stworzone. Naucz się karmić tę Jaźń. Naucz się pielęgnować w tej Jaźni tylko to, co mówi o radości i Prawdzie.

Tak, aby twe słowa i czyny, i sama twa obecność zawsze podnosiły innych na duchu. Tak, aby ci, którzy wchodzą do pokoju, w którym siedzisz, stoisz, czy się poruszasz, odczuwali jakby podmuch świeżego powietrza, nawet jeśli nie skinąłeś palcem.

Droga Serca, Lekcja 7
Copyright by Jayem
Tłumaczenie: Maria i Rafał Wereżyńscy i Marek Konieczniak
www.DrogaMistrzostwa.pl

Carl Gustav Jung, Wspomnienia, myśli, sny. Cytat o Jaźni.

Dla człowieka decydujące jest takie pytanie: czy odnosisz się do tego co nieskończone, czy nie? To jest kryterium ludzkiego życia.

Jedynie wtedy gdy wiem, że to co bezgraniczne stanowi o istocie, nie przywiązuję wagi do błahostek, rzeczy nieważnych.

Jeśli sobie z tego sprawy nie zdaję, domagam się by mnie ceniono dla tych lub innych walorów, które uważam za osobistą zasługę: na przykład „moje” takie czy inne uzdolnienia albo „moja” uroda. Im bardziej człowiek skupia się na fałszywym posiadaniu, tym mniej wyczuwa to co istotne i tym bardziej brakuje mu satysfakcji w życiu. (…)

Jeśli ROZUMIEMY i CZUJEMY, że już w tym życiu związani jesteśmy z tym co bezgraniczne, nasze pragnienia i nastawienie przechodzą metamorfozę.

Poczucie tego co bezgraniczne, osiągnę jednak dopiero wtedy gdy sam skrajnie się ograniczę. Największe ograniczenie człowieka to Jaźń; Jaźń wyraża się w przeżyciu „jestem tylko tym!”.

Tylko ta świadomość skrajnego ograniczenia w Jaźni wiąże mnie z bezgranicznością nieświadomości. Świadom tego, doświadczam siebie zarazem jako ograniczonego i wiecznego, jako tego i jako innego.

Jeśli poznam specyfikę własnej osobowości, to znaczy gdy ostatecznie poznam siebie samego we własnych ograczeniach, otworzy się przede mną możliwość uświadomienia sobie także tego, co bezgraniczne.

Ale tylko wtedy.

C.G. Jung, Wspomnienia, myśli, sny, s. 366